Op 31 december 2023 is Toon Hoefnagels thuis in Asten plotseling op 83 jarige leeftijd overleden.
Toon is op 20 oktober 1940 in Asten geboren. Op 12 jarige leeftijd begon Toon in 1953 aan zijn SCJ-opleiding in het Missiehuis Christus Koning te Helmond, welk opleiding hij in 1957 beëindigd heeft.
Na diverse werkzaamheden en vele studies is Toon vooral werkzaam geweest als leraar Nederlands en Frans op het Alfrinkcollege  te Deurne.
Toon was getrouwd met Joke Buijs en had twee dochters en 4 kleinkinderen.

Schrijver, dichter, zanger, heemkundige, prins; Toon was het allemaal.
Toon was bekend in Asten. Behalve door al zijn activiteiten leerden veel Astenaren hem ook kennen omdat hij nu eenmaal geïnteresseerd was in zijn medemens.
Dochter Maaike omschrijft haar vader in het Eindhovens Dagblad als een aimabele man, die tijdens zijn eindeloze wandelingen door Asten altijd wel iemand tegen kwam om te buurten.
Toon was actief als lid van zanggroep Toffel Vier, waarvan hij als zanger ook de vaste tekstschrijver was. Bij het 25-jarig bestaan van Toffel Vier schreef Toon het boek “Zwerftocht met een lied”.
Ook was hij lid van het Astens Mannenkoor, waarvan hij ruim 35 jaar hoofdredacteur van clubblad De Stemband  was. Maar ook met de nodige humor spreekstalmeester van het koor bij concerten was.
Toon was ook deelnemer van de fotogroep Beeldherkenning van Heemkundekring De Vonder Asten-Someren.
Door de Heemkundekring zijn twee door Toon geschreven boeken uitgegeven, te weten “De Oostenwind” over de gelijknamige standaardmolen en “Gevels zonder vlag” over de oorlogsjaren in Asten.
Voor de carnavalsvereniging De Klot schreef hij ook teksten in het jubileumboek “N hortje Klot". In 1990 werd Toon tot de 30^e prins van de Klot gekozen en liep als Toon de 4^e voorop in de polonaise.
In die periode kwam zijn ook zijn liefde voor Frankrijk ter sprake. Daar trok hij zich in een huisje terug en schreef er een boek over het verlies van zijn broer Thieu.

Op vrijdag 8 december 2023 is in Huize Rosa te Nijmegen van ons heengegaan onze medebroeder, lid van de Confederatie van de Nederlandse en Vlaamse regio van de Priesters van het Heilig Hart van Jezus,

BROEDER (GERVASIUS) JOSEPHUS GERARDUS BRAKS SCJ

geboren op 19 maart 1939 in De Rips
geprofest op 19 maart 1957 te Helmond

Broeder Gervasius (later Gerrit) heeft na zijn eerste professie ruim 10 jaar gewerkt in huis en tuin van onze opleidingshuizen. Eerst in Bergen op Zoom en later in Helmond. In 1967 ging zijn wens in vervulling om naar Indonesië te gaan. Daar heeft hij geleefd en gewerkt tot 2014. Zijn werk was aanvankelijk in de agrarische sector en daarna werd hij pastoraal werker. Hij werd lid van onze Indonesische provincie en ook Indonesisch staatsburger, hetgeen ook bewees dat het zijn thuis was geworden. In 2014 keerde hij om gezondheidsredenen terug naar Nederland. Eerst naar Asten, in de buurt van zijn familie in De Rips. In 2019 verhuisde hij naar ons klooster in Nijmegen, waar meerdere jaargenoten van hem woonden. Hij wist zich hier snel weer aan te passen. De laatste jaren woonde hij in Huize Rosa waar hij de nodige zorg kon krijgen en waar hij rustig is ingeslapen.

Gedenken wij broeder Gervasius Braks in onze gebeden.

Jac. Eijkman is op 23 september 2023 op 83-jarige leeftijd overleden. Wellicht een bekende naam als oud-leerling van het Juvenaat in Bergen op zoom, het noviciaat in Asten, het groot seminarie in Liesbosch en zijn verdere opleiding in Tilburg. Na zijn studie heeft Jac. zijn thuis gevonden als ontwikkelingswerker in Chili. Helaas moest hij na de staatsgreep in 1973 noodgedwongen naar Nederland terugkeren, samen met zijn vrouw Maria. Hij vestigde zich in Wijchen waar hij zijn carrière heeft voortgezet als oprichter van Stichting Welzijn Ouderen Wijchen. Jac. is hier tot aan zijn pensioen werkzaam geweest.

Naast zijn werk is hij in Wijchen actief geweest als vrijwilliger en Jac. bleef zich inzetten voor kansengelijkheid en het welbevinden van diverse groepen inwoners. Tevens bleef zijn liefde voor Chili dat hij met projecten bleef ondersteunen.

Naast vele interesses, zoals technologie, film, fotografie en zijn koor, besteedde Jac. veel tijd aan zijn gezin, familie en vrienden. Na een kort ziekbed is hij in het bijzijn van zijn vrouw en drie dochters overleden. Op 27 september jl. is er mooi en warm afscheid van hem genomen.