button-muziek

button-link

Hans van Zonneveld

Hans van ZonneveldJPG

Op 22 maart 2023 is Hans van Zonneveld thuis in Malden op 75 jarige leeftijd overleden. Hans is in ’s-Gravenhage geboren op 14 november 1947.
Op 19 jarige leeftijd begon Hans in 1966 aan zijn SCJ-studie in het Noviciaat te Asten en werd in 1979 door Mgr. Bluyssen tot priester gewijd.
Tijdens zijn studie theologie raakte Hans betrokken bij de parochie Neerbosch-Oost in Nijmegen. Het was een wijk in opbouw, waar bouwen aan de gemeenschap een belangrijke plaats innam. De Goede Herderkerk was hierbij nauw betrokken. De Goede Herderkerk was een kerk, maar had als hart in de wijk ook een verbindende functie. In 1973 werd Hans in deze kerk tot diaken gewijd en werd benoemd tot districtkatecheet voor zes parochies in Nijmegen West. Hij heeft zich in deze periode vooral gericht op een nieuwe manier van godsdienstonderwijs voor kleuter- en lagere scholen, waarin hij een ondersteunende rol had voor leerkrachten. Na zijn wijding op 14 oktober 1979 werd Hans tot pastor van de parochie De Goede Herder te Nijmegen. Per 1 januari 1982 werd Hans benoemd in Rotterdam en ging daar als pastoraal opbouwwerker te werk in de wijk Hoogvliet en in Spijkenisse. Hier raakte hij ook betrokken bij schuldhulpverlening. Hans leerde in 1991 Bep Meijers kennen en samen hebben zij een gezin gesticht. In Dordrecht is hij vele jaren als hoofd Bedrijfsmaatschappelijk werker aan de slag gegaan. In 2008 verhuisden zij naar Malden en ging Hans bij het ROC Nijmegen aan de slag als manager volwasseneneducatie en inburgering. In de gemeente Heumen, waaronder Malden valt, is hij betrokken geweest bij het opzetten van een alzheimer café en is hij vele jaren een inspirerend lid en voorzitter van de BAR (Burgeradviesraad) geweest. Na het overlijden van zijn vrouw werd Hans benaderd door de Goede Herderkerk om pater Jan Eijkman te ondersteunen. Zijn roeping bleef aan hem trekken hetgeen per 19 november 2017 met toestemming van de Congregatie voor de Clerus heeft geleid tot zijn terugkeer in het priesterambt en incardinatie in het bisdom van
’s-Hertogenbosch. Per 1 maart 2018 werd hij benoemd tot pastor en lid van het pastorale team van de parochie Heilige Stefanus te Nijmegen uit welke functie aan hem per 1 maart 2022 eervol ontslag werd verleend.

(zie De Wester-zomereditie 2018, blz. 22 en 23) en BisdomNieuwsbrief 2023,nr. 4

 

In diverse Loopmares is aandacht aan Hans van Zonneveld geweest, te weten:

* Loopmare 167, augustus 2016, blz. 34 tm 36
* Loopmare 178, april 2020 Cover en blz. 36
* Loopmare 179 , augustus 2020 , blz. 37
* Loopmare 180, september 2020, blz. 46

Piet Cuijpers

Piet CuijpersOp 03 april 2023 is Piet Cuijpers in Asten op 90 jarige leeftijd overleden.
Piet is op 17 januari 1933 geboren als oudste kind uit een gezin van 8 kinderen (vier zonen en vier dochters). Als oudste kreeg hij met ondersteuning van heeroom de mogelijkheid om theologie te studeren. In 1947 begon hij aan zijn SCJ-opleiding op het Missiehuis Christus Koning te Helmond en beëindigde hij zijn studie in 1959 op het Grootseminarie te Liesbosch, waar hij o.a. een eigen bloemenkwekerij wist op te zetten. Korte tijd later leerde hij zijn echtgenote Connie kennen en samen kregen zij drie kinderen, een dochter en twee zonen.
Hun dochter Nellie overleed op 3,5 jarige leeftijd, waar zij beiden vele jaren veel verdriet van hebben gehad. Piet was het onderwijs ingegaan, stond aan de Deken van Houtschool en de Lambertusschool. Daarna ging hij naar de Huishoudschool (LHNO) en toen deze fuseerde met de Mavo in Asten en Someren ging hij les geven aan het Varendonck College in voornamelijk Wiskunde, Nederlands, Godsdienst & Maatschappijleer en Informatica. Genietend van een sigaar en een borrel ging hij een aantal jaren eerder dan met zijn 65e verjaardag gedeeltelijk met pensioen. Hij kon daardoor vele uren aan zijn tuin besteden. Tot zijn 89e verjaardag heeft hij nog zelfstandig kunnen wonen in het huis waaraan hij zelfstandig mee gebouwd heeft. De laatste maanden heeft hij een fijne tijd gehad in Zorgcentrum De Lisse in Asten.

Broeder Cees de Beijer SCJ

Cees de BeijerOp 15 maart 2023 is Cees de Beijer (broeder Taddeus) op 88 jarige leeftijd in Maastricht overleden. Cees werd op 15 augustus 1934 te Bladel geboren en is op 19 maart 1954 in Helmond geprofest. Hij was de eerste juvenist van Broeder- juvenaat Huize Sint Gerlach - nadat in 1948 het juvenaat is opgericht - die geprofest is en hij was een broer van ex-pater Jan de Beijer.
Cees was opgeleid tot schilder en na zijn eerste professie werd hij vanuit Liesbosch tot 1958 lid van het schildersteam van de provincie . Toen verhuisde hij naar Huize Sint Jozef, werd daar groepsleider en behaalde in 1961 de diploma’s Kinder-bescherming A en B. In 1975 ging Cees werken bij het archief van de planologische dienst van de provincie Limburg in Maastricht, na het behalen van een diploma archiefverzorging. In 1985 ging hij werken bij de bibliotheek van de afdeling interne zaken van de provincie Limburg.
In 1983 werd hij lid van de communiteit van Huize Sint Gerlach en vanaf 2005 van de regionale communiteit van Zuid-Limburg. Na de opheffing hiervan werd hij adscriptus van Breda.
Veel familie van Cees woont in Canada en hij bleef steeds contact met hen houden. Zijn moeder overleed daar in 1998. De laatste jaren van zijn leven woonde Cees in Huize de Beyart te Maastricht. Ten gevolge van een noodlottig ongeval is hij daar plotseling overleden.

Antoon van den Einden

Antoon van den Einden fotoOp 13 januari 2021 is Antoon van den Einden op 79-jarige leeftijd in Deurne overleden.
Antoon begon aan zijn SCJ-studie in 1953 op het Missiehuis Christus Koning te Helmond en beëindigde deze in 1957.

Antoon was getrouwd met Lies van den Einden-Hurkmans en was vader van twee zonen en een trotse opa van twee kleinkinderen.

In zijn werkzaam leven is hij vooral actief geweest in de financiële sector en verzekeringen.
Op 1 januari 1972 richtte hij de besloten vennootschap “Van den Einden Assurantie- en Administratiekantoor B.V.” te Lierop op.

Hij heeft tot op late leeftijd actief meegewerkt in het bedrijf, wat is overgenomen door zijn zonen.

Hij heeft nog vaak gesproken over de Spartaanse opvoeding die hij vroeger heeft gehad. Wij denken met veel plezier terug aan onze vader. Het was een fijne mens.

 

Mathijs van Eijk

Mathijs van Eijk is overleden op 25 december 2022 te Someren in de leeftijd van 74 jaar..

Mathijs begon aan zijn SCJ-opleiding in 1960 en beëindigde deze in 1963.

Kees Vriens

Kees Vriens Kees is op 16 augustus 1938 in Bergen op Zoom geboren

en op 5 december 2022 in Breda gestorven.

In 1951 begon hij aan zijn SCJ-studie op het Juvenaat te Bergen op Zoom, welke hij in 1954 beëindigde.

Onderstaand de tekst van zijn gedachtenisprentje

Kees had een sterk karakter; zijn sterrenbeeld was leeuw. Hij was perfectionistisch en eigengereid, wat de omgang met hem soms bemoeilijkte. Als je hem beter leerde kennen, ontmoette je een zachtaardig, vriendelijk integer, attent en behulpzaam mens.

Zijn jeugd was traumatisch, in één jaar verloor hij zijn oudere broer en jongere zusje.

Hij was leergierig, vier jaar seminarie, hbs, tot en met doctoraal economie.
In zijn werk achtereenvolgens bank, accountantskantoor en HEAO Breda, zijn glorietijd. Door zijn enthousiasme , perfectionisme en volledige inzet verloor hij zichzelf , ten koste van ontspanning en relatie.
Met een tussenpose had hij vanaf 1975 een latrelatie met Jopie. Hij was een natuurmens, die lange fiets- en wandeltochten maakte en cultuurreizen met Jopie.
Thuis genoot hij van klassieke muziek.
Hij was spiritueel en was trouw in zijn contacten. Hij steunde allerlei sociale en religieuze doelen.
Nadat in 2006 de ziekte van Parkinson zich openbaarde, nam Jopie in 2011 de zorg voor Kees op zich, bijgestaan door familie van Kees en de laatste jaren ook door oud-collega Wim. Eerst nog in zijn appartement, maar in 2013 werd hij opgenomen in verzorgingshuis de “IJpelaar”. Als gelovig mens en omdat hij enorm gehecht was aan het leven, heeft hij de ziekte ondergaan tot aan totale aftakeling. Zijn sterk gestel heeft hem nooit in de steek gelaten. Ook zijn humeur bleef positief. Hij accepteerde zijn beperkingen. Hij was dankbaar voor contacten en voor de zorg die hij ontving in de “IJpelaar”.
Voorzien van het Sacrament der Zieken is hij op 5 december overleden; een longontsteking en trombosebeen werden hem fataal.
Een intens goed mens is heengegaan.
Kees, rust in vrede.